ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

​

Στις έγκυες γυναίκες, ο οστεοπαθητκός αξιολογεί την στάση , τις κινήσεις , τις μυϊκές ομάδες, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ανατομικές δομές και τις φυσιολογικές μεταβολές που λαμβάνουν χώρα στο σώμα της εγκυμονούσας.  Έτσι δημιουργείται μια ολιστική εικόνα, από την οποία μπορεί να διακρίνει δυσλειτουργίες όχι μόνο μυοσκελετικές αλλά και δυσλειτουργίες στο νευρολογικό, κυκλοφορικό και το γαστρεντερικό σύστημα. Όπως για παράδειγμα

​

μπλοκάρισμα - πόνος στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις, οσφυαλγία, ισχιαλγία, ανισοσκελία, γαστοοισοφαγική παλλινδρόμιση - καούρα, δυσπεψία, δυσκοιλιότητα, οίδημα στα πόδια, σύνδρομο καρπικού σωλήνα 

Κατά την προετοιμασία για τη γέννα, ο οστεοπαθητικός δίνει ιδιαίτερη προσοχή στη λεκάνη και στις αρθρώσεις της, αναζητά πιθανόν δυσλειτουργίες και μειωμένη κινητικότητα στα οστά και τις λύνει με πολύ απαλές τεχνικές, καθώς η ελεύθερη λεκάνη μπορεί να απλοποιήσει τη γέννα και να μειώσει την διάρκεια του τοκετού.

Υπάρχουν πολλοί μύες, σύνδεσμοι και ανατομικές δομές που επηρεάζουν τη θέση του παιδιού κατά την εγκυμοσύνη, π.χ. οι εν τω βάθει κοιλιακοί μύες και άλλοι που συνδέουν τη σπονδυλική στήλη με τη λεκάνη. Οι έντονες και ασύμμετρες τάσεις στο σώμα μπορούν να δυσκολέψουν το παιδί να προσαρμοστεί στη λεκάνη και να εμπεδωθεί σωστά. Εδώ, απελευθερώνοντας απαλά την ένταση σε αυτήν την περιοχή, μπορεί να δημιουργηθεί περισσότερος χώρος και το παιδί να διευκολυνθεί κατά την είσοδο του στην λεκάνη.

Επίσης διακρίνει και λύνει δυσλειτουργίες οι οποίες ενδεχομένως να μην προκαλούν προβλήματα αυτήν την στιγμή της εγκυμοσύνης αλλά με το πέρασμα των εβδομάδων - μηνών να έρθουν στην επιφάνεια. 

Η θεραπεία και τεχνικές που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση δυσλειτουργειων κατά την εγκυμοσύνη είναι ιδιαίτερα απαλές και ήπιες και προσαρμοσμένες στο σώμα της εγκυμονούσας.